Na bałtowskiej scenie czołówka polskiego kabaretu: Paranienormalni, Łowcy.B, Jurki oraz Jerzy Kryszak. Zapraszamy do wspólnej zabawy i na potężną dawkę dobrego humoru.
- Paranienormalni: zaprezentują paranienormalny humor w skeczach, których nie widzieliście nigdzie i nigdy wcześniej! Artystów zobaczymy m.in.: w skeczu komedii pomyłek mającej miejsce w kinie, oraz w skeczu integracyjnym, angażujący publiczność. Chłopaki konsekwentnie nie uprawiają satyry politycznej oraz nie dotykają tematów religii. Bacznie obserwują zjawiska obyczajowe i społeczne, fenomeny popkultury, relacje damsko-męskie, absurdalne postacie i sytuacje z życia codziennego. Obiecali tylko premierowe skecze!
- Łowcy.B: wybuchowa mieszanka spontaniczności i dużej ilości improwizacji. Szykujcie się na niezwyczajny występ – wszystko to w oparach absurdu, którego nie powstydziłby się Monty Python. Jako jedyni w swoich spektaklach grają muzykę na żywo, w autorskich kompozycjach. Kto raz był na spektaklu Łowców wie, że ilość energii wydzielonej na scenie wystarczy do zasilenia małego miasteczka, a liczba spalonych kalorii jest dla chłopaków lepszym treningiem niż Chodakowska.
- Kabaret Jurki: Czwórka scenicznych indywidualności. Doskonale potrafią nawiązać kontakt z publicznością. Dynamiczni, śmieszni, z treścią i dużą dawką improwizacji. Czerpią z tematów literackich, przetwarzając je za pomocą nieco absurdalnego poczucia humoru. Bawią się formą, choć ich programy pozostają w sferze tzw. tradycyjnego kabaretu – na scenie przeplatają się skecze, pełne najróżniejszych bohaterów i szaleńczych zwrotów akcji, komiczne piosenki, monologi, a także elementy improwizacji.
- Jerzy Kryszak: Prześmiewca, satyryk, obserwator celebrytów, polityków oraz ulicy. Każdy występ Jerzego Kryszaka jest wydarzeniem nadzwyczajnym i niepowtarzalnym. Siła jego satyry bierze się z bezpośredniego spotkania z publicznością, którą angażuje w swoje skecze. Propaguje zręczny dowcip publicystyczny, pełen świeżego spojrzenia na wady i słabości bieżących wydarzeń. Teksty pisze sobie sam – ale nic w tym dziwnego – Sienkiewicz też sobie pisał. Kryszak także umiejętnie wciela się w postać, którą naśladuje. Gestykuluje, zmienia głos, akcentuje: po prostu stwarza niepowtarzalne widowisko.
