Tutaj znajdziesz interesujące publikacje naukowe, w których możesz przeczytać, m.in. o odkryciach związanych z bohaterami JuraParku oraz o prowadzonych na całym świecie wykopaliskach.
2003
Pierwsze zaangażowanie się Stowarzyszenia Delta w badania naukowe miało miejsce w 2003 roku, na rok przed otwarciem „Bałtowskiego Parku Jurajskiego” [dziś JuraParku Bałtów]. Był to udział w wydobyciu i zabezpieczeniu zagadkowych wczesnojurajskich roślin w kamieniołomie w Śmiłowie koło Szydłowca – zielnych roślin zasypanych w pozycji przyżyciowej przez wydmę 180 mln lat temu.
2004 – 2007
Następne działania prowadzone na tym polu związane były z ochroną i zabezpieczeniem stanowisk i znalezisk paleontologicznych w rejonie samego Bałtowa i stworzenie w latach 2004-2007 terenowego zaplecza badawczego dla naukowców, głownie z Państwowego Instytutu Geologicznego i Uniwersytetu Warszawskiego. Wśród ówczesnych dokonań należy zwrócić uwagę na pomoc w opracowaniu, zabezpieczeniu i udostępnieniu publiczności znalezisk śladów dinozaurów w Żydowskim Jarze i na Czarciej Stopce.
2008
Od roku 2008 JuraPark podjął własne prace badawcze w zakresie paleoichnologii kręgowców jednocześnie rozszerzając swoje działania poza obszar świętokrzyski i poza kontynent europejski. Przedmiotem badań były tropy dinozaurów z później jury obszaru świętokrzyskiego i nowe późnotriasowe znaleziska śladów dinozaurów w rejonie Moab (USA). Prace te opublikowane zostały na łamach czasopism naukowych w 2009 roku.
2009
Z kolei w roku 2009 JuraPark podjął się pracy badawczej i zakrojonej na ogromną skalę akcji ratunkowej unikatowych znalezisk tropów wczesnojurajskich dinozaurów z Szydłówka. Dziesiątki wielotonowych okazów zostało w całości przewiezionych i zabezpieczonych w JuraParku w Bałtowie. W tym samym roku przeprowadzone zostały również przez JuraPark pionierskie badania środkowojurajskich stanowisk dinozaurów w rejonie Imilchil w Maroku, oraz dokonane zostało odkrycie pierwszego śladu przedstawiciela terizinozaurów w Północnej Ameryce, w późnokredowych osadach z Muddy Creek Canyon (USA).
2010 – 2011
W latach 2010-2011 JuraPark podjął kolejne zagadnienia badawcze na kontynencie północnoamerykańskim dotyczące powtórnych badań znanych już typów śladów jak Kayentapus i Sauroxallopus, a także opracowywania nowych dinozaurowych znalezisk na terenie stanu Utah, na mocy uprawnień amerykańskiego urzędu do zarządzania ziemiami federalnym (Bureau of Land Management). Prace te wiążą się z wyjątkowym odkryciem niezwykle bogatego i doskonale zachowanego zespołu śladów wczesnokredowych dinozaurów w Mill Canyon oraz późnojurajskich znalezisk na własnym stanowisku formacji Morrison będącym terenem Moab Giants należącym wraz z JuraPark do grupy Paleosafari. Dodatkowymi obszarami opracowań naukowych są też w tym okresie pojedyncze znaleziska z terenu Mongolii i Grecji. Natomiast od roku 2011 JuraPark bierze aktywny udział w badaniach na obszarze Chińskiej Republiki Ludowej, w prowincjach Hebei, Sichuan, Shandong, Autonomicznym Okręgu Xinjiang Uyghur i w rejonie Pekinu. Owocem tej działalności jest siedemnaście opublikowanych prac naukowych afiliowanych przez JuraPark oraz współpraca z zespołami naukowymi z szesnastu placówek badawczych na świecie: University of Colorado (USA), Key Laboratory of Evolutionary Systematics of Vertebrates (Chiny), China University of Geosciences (Chiny), Saurierwelt Palaontologisches Museum (Niemcy), Zigong Dinosaur Museum (Chiny), Peace Region Palaeontological Reseach Center (Kanada), Museum of Western Colorado (USA), Chinju Natinal University of Education (Korea Południowa), National Research Institute of Cultural Heritage (Korea Południowa), Utah Geological Survey (USA), Linyi University (Chiny), Upsala University (Szwecja), Dexie State College (USA), Gansu Geological Museum (Chiny), University of Alberta (Kanada) i New Mexico Museum of Natural History and Science (USA).
Do roku 2013, Paleosafari JuraPark postrzegany w Polsce, jako zespół parków tematycznych, na arenie międzynarodowej zyskał swoje miejsce, jako nowa placówka badawcza, której ambicje odnoszą się również do ochrony zabytków paleontologicznych w globalnym zakresie. W 2012 roku, liderzy grupy Pleosafari, Piotr Lichota, prof. Martin Lockley i dr Gerard Gierliński, nakreślili zakres i charakter aspiracji Paleosafari JuraPark w ramach międzynawowej ochrony geodziedzictwa ludzkości pod patronatem UNESCO.
Publikacje naukowe:
Lockley-Gierlinski-Dubicka-Breithaupt-and-Matthews-2014
Gerlinski-Adach-and-Lockley-2013
Lockley-and-Gierlinski-2014a
Lockley-Gierlinski-Houck-Lim-Kim-Kim-Kim-Kang-Hunt-Foster-Li-Chesser-Gay-Dubicka-Cart-and-Wright-2014
Xing-Lockley-Klein-Gierlinski-Divay-Hu-Zhang-Ye-He-2014
Xing-Harris-Gierlinski-2011
Gierlinski-Lockley-and-Lichota-2012
Xing-Lockley-McCrea-Gierlinski-Buckley-Qi-and-Jia-2012
Xing-Lockley-Marty-Klein-Buckley-McCrea-Zhang-Gierlinski-Divay-Wu-2013
Xing.-HarrisGierlinski-Wang-Wang-and-Li.-2011
Xing-Lockley-McCrea-Gierlinski-Buckley-Zhang-Qi-Jia-2013
Lockley-Gierlinski-Martin-and-Cart-2014
Lockley-Gierlinski-and-Lucas-2011
Xing-Harris-Gierlinski-Gingras-Divay-Tang-and-Currie-2012
Xing-Lockley-Li-Klein-Zhang-Gierlinski-Ye-Persons-IV-Zhou-2013
Xing-Lockley-Chen-Gierlinski-Li-Persons-Matsukawa-Gingras-and-Wang-2013
Gierlinski-Szrek-and-Lockley-2010
Niedzwiedzki-Singer-Gierlinski-and-Lockley-2011
Lockley-Gierlinski-McCrea-and-Buckley-2012
Peng-Xing-Ye-Klein-Gierlinski-and-Shu-2012
Gierlinski-et-al.-2009 Lockley-and-Gierlinski-2009b
Gierlinski-and-Lockley-2012
Gierlinski-Niedzwiedzki-and-Nowacki-2009
Gierlinski-Lockley-and-Niedzwiedzki-2009
Lockley-Cart-Martin-Prunty-Houck-Hups-Lim-Kim-and-Gierlinski-2014
Lockley-and-Gierlinski-2014b Zhang-Xing-Gierlinski-Wu-Tian-Currie-2012
